Przygotowywałam już kalmary mrożone - krążki kalmarowe; jadłam kalmary będąc we Włoszech czy Chorwacji. Niemniej pierwszy raz zajmowałam się kalmarem dopiero wczoraj, gdy M. postanowił być tak cudowny i kupił mi jedną, acz sporą sztukę (ważył 750 gram). Nie wiedziałam, jak się za to stworzenie zabrać - nie chciałam robić panierowanych krążków, bo wydawały mi się one zbyt mało uroczyste, jak na pierwsze przyrządzanie tego fantastycznego owocu morza. Poza tym nie wiedziałam nawet, jak należy go oporządzić przed zrobieniem z niego czegoś jadalnego. Poszperałam, poczytałam i z różnorodnymi technikami sprawiania kalmara się zapoznałam. Nie chciałabym tu zabrzmieć, jak wariatka, ale co to był za ubaw! Mogłabym się gdzieś zatrudnić jako człowiek od obierania kalmarów, serio.
Potem przyszedł czas rozterki, jak kalmara zjeść. Wykombinowałam coś w rodzaju gulaszu (starałam się szukać w głowie jakichś śródziemnomorskich smaków). Było to pyszne! Już żałuję, że kalmary w Polsce są dostępne tak rzadko i w tak wysokich cenach. Jeżeli jednak będziecie mieli kiedyś okazję i możliwość kupienia kalmara, nie wahajcie się ani chwili - gwarantuję niesamowite przeżycia!