Coś na niespodziewane odwiedziny. Goście dzwonią już z drogi, będą za trzydzieści minut, a my chcemy wypaść jak najlepiej. Wtedy uratować nas może szybka tarta. Większość składników znajdziemy w domu albo w osiedlowym sklepiku :)

Sezon na gęsinę rozpoczyna się we wrześniu i trwa do grudnia. W tym czasie dane jest nam spożywać mięso najświeższe i najsmaczniejsze. Każde zresztą mięso ma swój sezon "ubojowy". Produkty, które znajdujemy poza nim są albo mrożone/rozmrażane albo hodowane w sztucznych, nieodpowiednich warunkach.
Sięgajmy więc po produkty według ich dostępności i sezonowości. Tylko w ten sposób zagwarantujemy sobie najwyższą jakość i najlepszy smak. 

Kolejny ze smaków dzieciństwa - sezamki. Tak naprawdę, ich wielbicielem jest tata, ale jakoś to na mnie przeszło. Tak czy siak, jem je rzadko, bo są piekielnie słodkie (jak to sezamki) i boleśnie tuczące. Przy odrobinie wprawy można wyczarować z masy sezamowej nie tylko płaskie prostokąty, ale i, na przykład, świąteczne laski na choinkę :)

Winogrona mogą wisieć na pnączu bardzo długo. Niestraszne im pierwsze przymrozki. Z czasem ich smak się wyostrza, chociaż tracą na soczystości. Miałam jeszcze trochę winogron, więc postanowiłam przetestować możliwość przygotowania z nich soku w sokowniku. Dodałam też jabłka z powodów bardzo prozaicznych - winogron okazało się być za mało. Może i dobrze wyszło? Sok ma wyraźny smak i aromat oraz przepiękną barwę. Idealnie wpasowuje się w jesienny już nastrój. 

Składniki:
- kilka kiści winogron (powinny wypełniać sokownik w 1/4 wysokości
- około 1 kilograma jabłek (w praktyce tyle, ile pomieści Wasz sokownik)
- 1 szklanka cukru (około 200 gram)
- woda

Przygotowanie:
Owoce myjemy i pozbawiamy je gniazd na siennych oraz kiści, a potem kroimy drobniej (jabłka) i umieszczamy w sokowniku. Następnie umieszczamy je w odpowiedniej części sokownika (koszyku) i zasypujemy cukrem. Dół sokownika wypełniamy wodą. Powoli gotujemy. Sok ze zbiornika zlewamy przez specjalną rurkę do wyparzonych wcześniej butelek i zamykamy na gorąco lub czekamy aż jego maksymalna ilość zbierze się w zbiorniku, przelewamy do garnka, zagotowujemy i dopiero wtedy rozlewamy do wyparzonych butelek i zamykamy na gorąco. Voila!

Wybaczcie mi proszę, że mam tak mało zdjęć. W zasadzie tylko jedno. Suflet jest jednak tak delikatną sprawą, że obawiałam się, iż pozostawienie go bez opieki na czas fotografii, sprawiłaby, że by nie wyszedł. Niezależnie od ilości zdjęć, zapewniam, że to serowe cudo jest niezwykle pyszne ;)

Podobno znawcy rozpoczynają sushi ucztę od zjedzenia właśnie tej formy tego dania. Dzieje się tak, żeby sprawdzić aromat ryżu oraz dla przygotowania żołądka do surowej ryby. Zanim więc przyrządzicie, na przykład Sushi Futomaki z makrelą, surimi i wasabi, weźcie się za azjatyckiego omleta. Obiecuję, że będziecie świetnie się bawić przy jego przewracaniu na patelni ;)

Są przepisy i dania, które wydają się mi tak oczywiste, że nie widzę sensu w ich przywoływaniu. Mogłabym zaliczyć do nich klasyczną kolbę kukurydzianą właśnie. Ostatnimi jednak czasy poznałam tak wiele osób, które nigdy w życiu nie jadły przyrządzanej w ten sposób kukurydzy, że uznałam, iż wspomnienie o niej na blogu jest konieczne.